Του Χριστόφορου Παπαδάκη
Χωρίς ασφάλεια του οχήματος, με φρένα... "ποδηλάτου", λάστιχα "φαλακρά", τιμόνι που χρήζει άμεσης ευθυγράμμισης, χωρίς ζώνη ασφαλείας οδηγός και συνοδηγός (ακόμα και μικρό παιδί στο... μπροστινό κάθισμα) και "λιγάκι" πιωμένος ο οδηγός για να... ολοκληρωθεί ο "συνδυασμός που σκοτώνει" μόνο σε μια περίπτωση. Όχι. Πλέον δεν είναι μια... στις τόσες "ακραίες περιπτώσεις", αν κρίνουμε από τα σχεδόν καθημερινά ατυχήματα και τα πολύ συχνά θανατηφόρα περιστατικά, που ξεκληρίζουν οικογένειες και σακατεύουν τα όνειρα και τις ελπίδες των ανθρώπων...
Η "Νέα Κρήτη" δε θα κουραστεί να επανέρχεται, σε συνεργασία με ειδικούς στο χώρο του αυτοκινήτου, για να υπενθυμίζει όλα αυτά τα αυτονόητα, η μη τήρηση των οποίων δεν είναι η εξαίρεση στους δρόμους-καρμανιόλα του νησιού μας, αλλά ο θλιβερός κανόνας!
Η «κακιά στιγμή»... Εκεί τα ρίχνουν όλοι εκείνοι, συνήθως, που φέρουν την ευθύνη για το κακό που βίωσαν και το οποίο έχουν προκαλέσει, βάζοντας σε απίστευτες περιπέτειες τους εαυτούς τους, τις οικογένειές τους και οικογένειες άλλων ανθρώπων, που βρέθηκαν μπροστά τους σ' εκείνη την... «κακιά στιγμή». Οι ευθύνες του κράτους, βέβαια, είναι τεράστιες, αλλά και οι ευθύνες όλων μας, ενός-ενός προσωπικά, εξίσου εξαιρετικά μεγάλες.
Ένα από τα καθημερινά παραδείγματα το είδαμε με τα ίδια μας τα μάτια... Σάββατο πρωί. Το περασμένο Σάββατο. Απέναντι από την ΕΑΣΗ στη λεωφόρο 62 Μαρτύρων. Επιβατικό αυτοκίνητο, ανεβαίνοντας, στρίβει με δεξί σηματοδότη σε παράδρομο δεξιά, και την ίδια στιγμή ένα σαραβαλάκι, με ηλικιωμένο οδηγό, χωρίς τον απαραίτητο έλεγχο, ξεκινάει από το σημείο όπου είχε σταθμεύσει και χτυπάει στο σημείο της πίσω δεξιάς πόρτας το άλλο αυτοκίνητο.
Ο οδηγός ακινητοποιεί το όχημά του και κατεβαίνει. Ο ηλικιωμένος δε σταματά. Κάνει πως θα παρκάρει λίγο παραπάνω, αναπτύσσει ταχύτητα και εξαφανίζεται. Η κατάσταση του οχήματός του είναι τόσο άθλια, που δεν ήταν διακριτός ούτε ο αριθμός της πινακίδας του παμπάλαιου αυτοκινήτου που, όπως μπορούμε όλοι να καταλάβουμε, ήταν και ανασφάλιστο. Ο οδηγός που δέχτηκε την τράκα περίμενε λίγα δεύτερα για να καταλάβει πως, μετά την τράκα, έφαγε και "τάπα"... Μπήκε απογοητευμένος στο τρακαρισμένο του αυτοκίνητο και έφυγε κουνώντας το κεφάλι του. Αντί για λαμαρίνες, θα μπορούσε να είχε γίνει το τρακάρισμα του ανασφάλιστου σαράβαλου πάνω σε έναν περαστικό διαβάτη...
Τραγική η κατάσταση
Τραγική είναι η κατάσταση που περιγράφει στη "Νέα Κρήτη" ο Αντώνης Δαγαλάκης, ο οποίος ασχολείται με ευθυγραμμίσεις και ζυγοσταθμίσεις στα ελαστικά αυτοκινήτων και έχει καθημερινή επαφή με αυτό που λέμε "αυτοκίνητα-νεκροφόρες"... «Βλέπουμε ότι οι περισσότεροι προσπαθούν να γλιτώσουν από τα ελαστικά των αυτοκινήτων τους ακόμη και το ένα ευρώ. Προσπαθούν να βάλουν μεταχειρισμένα λάστιχα ή πιο δεύτερα λάστιχα, ή αφήνουν τα λάστιχά τους να γίνουν τελείως "φαλακρά" για να βάλουν καινούργια. Και έτσι τα αφήνουμε όσο γίνεται περισσότερο πάνω στο αυτοκίνητο. Αλλά έτσι είναι πολύ επικίνδυνο το αυτοκίνητο και για σένα και για τον απέναντι», επισημαίνει.
Και για να καταλάβει ο κόσμος πόσο μεγάλη σημασία παίζουν τα λάστιχα στην ασφάλεια ενός οχήματος, ο Αντώνης Δαγαλάκης ξεκαθαρίζει: «Είναι το άλφα και το ωμέγα στην οδήγηση το λάστιχο. Καταρχήν σε κρατάει στο δρόμο. Σου επιτρέπει να φρενάρεις τη στιγμή που θες, στο σωστό χρόνο. Και αποφεύγεις από υλικές ζημιές σε ένα απλό τρακάρισμα, μέχρι και να χάσεις τη ζωή σου σε ένα χειρότερο περιστατικό»...
Πολλοί είναι βέβαια εκείνοι που βάζουν τα μπρος λάστιχα πίσω. «Αυτό είναι σωστό να το κάνεις, αρκεί να το κάνεις στο σωστό χρόνο. Το κάνεις μετά από ένα χρόνο, το πολύ ενάμιση που θα βάλεις τα καινούργια λάστιχα. Δεν το κάνεις μετά από τέσσερα χρόνια. Είναι "τελειωμένα" τα λάστιχα, έτσι κι αλλιώς»...
Αναλόγως τα χιλιόμετρα που έχει κάνει ένα αυτοκίνητο, μετά από τρία έως το πολύ τέσσερα χρόνια θα πρέπει να "φοράει" ολοκαίνουργια ελαστικά. Και λέμε ολοκαίνουργια, γιατί, όπως εξηγεί ο Αντώνης Δαγαλάκης, «οι περισσότεροι έρχονται και μου λένε να τους βρω μεταχειρισμένα λάστιχα για να αλλάξουν δύο από τα δικά τους. Ειδικά στα αγροτικά αυτοκίνητα, που είναι πιο ακριβά τα λάστιχα, οι περισσότεροι μεταχειρισμένα ζητάνε. Αλλά η μόνη διαφορά είναι η τοποθέτηση λιγότερο "φαγωμένων" λάστιχων. Και μπορεί παλιότερα να μπαίναμε στη διαδικασία να αλλάζαμε λάστιχο με το που αγοράζαμε αυτοκίνητο, αλλά αυτό εδώ και χρόνια δε γίνεται. Όσο γινότανε αυτό, τα μεταχειρισμένα λάστιχα ήταν καλά. Πλέον τα μεταχειρισμένα δεν είναι καλά»...
Όσο για την ημερομηνία που αναγράφεται πάνω στο καινούργιο λάστιχο, ο ίδιος εξηγεί ότι «συνήθως μέχρι και ένα χρόνο είναι καλό το λάστιχο για να το βάλουμε στο αυτοκίνητό μας. Και βέβαια αυτό προϋποθέτει να είναι σε ειδικές αποθήκες πριν το αγοράσουμε και να συντηρείται σωστά»...
Μερικές βασικές κινήσεις
Βέβαια, είναι πραγματικότητα ότι από το 2010 και μετά δε μένουν στην οικογένεια χρήματα λόγω της άγριας φορολογίας και της βάναυσης περικοπής μισθών και συντάξεων, πολλές φορές ούτε για τρόφιμα. Εδώ λοιπόν υπάρχουν κάποια βασικά πράγματα που οφείλουμε να γνωρίζουμε. Όπως λέει στην εφημερίδα μας ο κ. Δαγαλάκης, «αρκεί να κάνουμε κάθε χρόνο μια αλλαγή λαδιών στο αυτοκίνητο, μια συντήρηση στα φρένα, έλεγχο και συντήρηση του μπροστινού συστήματος και ανταλλακτικά. Και φυσικά τα ελαστικά του οχήματος να μην τα αφήνουμε πάνω από τρία με τέσσερα χρόνια»...
Για όλα αυτά το μέσο κόστος δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό, ενώ, όπως εξηγεί ο ίδιος, «όσο το αφήνεις το αμάξι, ζητάει περισσότερα»...
Από την πλευρά του, ο συνέταιρός του Μανόλης Βαρδάκης λέει στη "Νέα Κρήτη": «Τα πιο πολλά ατυχήματα οφείλονται στο γεγονός ότι τα αυτοκίνητα είναι ασυντήρητα, πολύ ασυντήρητα, και αυτό συνδυάζεται με την απροσεξία του κόσμου. Πάει στο δρόμο και σκέφτεται άλλα κι άλλα. Δηλαδή κάποια στιγμή μπορεί να δεις τον άλλο να σταματήσει απότομα μπροστά σου και να βάλει και την όπισθεν»!
Οι "πονηριές" ανασφάλιστων
Ο Μανόλης Βαρδάκης λέει στην εφημερίδα μας ότι οι "πονηριές" των ιδιοκτητών ανασφάλιστων οχημάτων είναι πολύ συχνές και τις βλέπει και αυτός καθημερινά στη δουλειά του. «Έρχονται με το "πονηρό", ότι "δεν έχω ασφάλεια, να κάνω ασφάλεια και μετά να κάνω τη δήλωση" και χίλια δυο για να καλύψουμε μια ζημιά που έχουν προκαλέσει. Άλλοι πάλι τρακάρουν τον άλλο και φεύγουν γιατί φοβούνται, και δε συμμαζεύεται. Ένα μεγάλο ποσοστό των οχημάτων που κυκλοφορούν στο Ηράκλειο είναι ανασφάλιστα», σύμφωνα με την προσωπική εκτίμηση του Μανόλη Βαρδάκη, ο οποίος δεν μπορεί να δικαιολογήσει σε καμιά περίπτωση τη συμπεριφορά αυτή.
«Για μένα αυτό λέγεται ανεμελιά. Γιατί 100 και 150 ευρώ όλοι μπορούμε να τα βρούμε για την ασφάλειά μας. Διότι όσο κυκλοφορούμε στο δρόμο δεν "παίζουμε" μόνο τη ζωή μας. Μπορεί να χτυπήσουμε ένα παιδάκι, μπορεί να χτυπήσουμε ένα μηχανάκι. Είναι πολλά που μπορεί να μας συμβούν. Θα πρέπει λοιπόν να υπάρχει σεβασμός και προς τη ζωή του άλλου. Το να έχει να κάνει με τον εαυτό του είναι κάτι που αφορά τον ίδιο. Δεν έχει να περάσει το αυτοκίνητο από το ΚΤΕΟ; Δεν το περνάει. Αλλά μια ασφάλεια;», διερωτάται ο κ. Βαρδάκης.
Καταλήγοντας, μιλάει για τα στοιχειώδη που θα πρέπει όλοι να τηρούμε: «Ο κάθε ιδιοκτήτης αυτοκινήτου θα πρέπει να προσέξει από φρένα, ελαστικά και ανάρτηση. Ό,τι αφορά στην ασφάλεια του αυτοκινήτου, ώστε να σταματήσει στη σωστή στιγμή ή να μην ντελαπάρει. Και ένας κινητήρας να δουλεύει σωστά και να μην υπάρχουν προβλήματα ηχορύπανσης. Το να είναι λίγο ο προφυλακτήρας "μέσα" ή μια πόρτα, αυτό δε σε αφήνει στο δρόμο. Είναι απλά αισθητικό το πρόβλημα. Αλλά δυστυχώς, κάθε φορά που έρχεται ένας πελάτης εδώ, είναι και χειρότερα τα πράγματα»...
«Να έχουμε υπευθυνότητα»
Τεράστιος αριθμός ανασφάλιστων
Για μια μεγάλη μάστιγα, τα ανασφάλιστα οχήματα, κάνει λόγο προς την εφημερίδα μας ο ασφαλιστικός πράκτορας Μιχάλης Βελιβασάκης, επισημαίνοντας τα εξής: «Αναγνωρίζουμε τις οικονομικές δυσκολίες ως αιτία για τα ανασφάλιστα οχήματα. Όταν παραμένουν ανασφάλιστα, ελλοχεύει ο κίνδυνος, στην περίπτωση ατυχήματος, η δυσμενής οικονομική κατάσταση να επιδεινωθεί αφού δε θα είναι σε θέση ο ιδιοκτήτης να πληρώσει τη ζημιά. Δεν είναι θέμα λοιπόν νομικής επιταγής, αλλά θέμα της νοοτροπίας μας, που λέει ότι οφείλουμε να έχουμε σωστή οδική συμπεριφορά και σε περίπτωση ατυχήματος να μπορούμε να ανταποκριθούμε μέσω μιας ασφάλισης».
Παρακάτω, ο κ. Βελιβασάκης τονίζει ότι «η έννοια της αυτοπροστασίας και της ετεροπροστασίας πρέπει τελικά να μπουν στη νοοτροπία του πολίτη-οδηγού. Με τη νομοθεσία προβλέπονται τόσο διοικητικές όσο και ποινικές κυρώσεις, οι οποίες είναι ιδιαίτερα αυστηρές, από πρόστιμα υπέρογκα μέχρι και φυλάκιση έως 12 μηνών.
Για να μη μένει κανείς ανασφάλιστος, χρειάζεται να προσαρμόσει το ασφάλιστρο στα δικά του δεδομένα, ανάλογα με τις παροχές αλλά και τη διάρκεια ασφάλισης».
Σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα τον περασμένο Μάρτιο (που προφανώς σήμερα θα είναι ακόμα πιο δυσάρεστα), περισσότεροι από 700.000 είναι οι ιδιοκτήτες ανασφάλιστων οχημάτων στη χώρα μας. Είχε ανακοινωθεί μάλιστα ότι επρόκειτο να λάβουν σε χρόνο πάρα πολύ σύντομο ειδοποιητήριο από τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, με την οποία θα καλούνται εντός 15 ημερών να ασφαλίσουν τα οχήματά τους, πληρώνοντας ταυτόχρονα πρόστιμο 250 ευρώ. Σημειώνεται ότι όσοι προλάβουν και ασφαλιστούν πριν λάβουν το ραβασάκι της εφορίας, θα γλιτώσουν το πρόστιμο των 250 ευρώ...
ΔΡΟΜΟΙ-ΚΑΡΜΑΝΙΟΛΑ
«Τεράστια η ευθύνη του κράτους»
Στο ίδιο το κράτος αποδίδει την πρώτη και κύρια ευθύνη της μάστιγας των τροχαίων ατυχημάτων και δυστυχημάτων στην Κρήτη και γενικότερα στη χώρα μας ο γενικός γραμματέας του Πανελλήνιου Συλλόγου Εκπαιδευτών Υποψήφιων Οδηγών Λευτέρης Μιχελάκης.
«Είναι ένα λάθος που το κάνουμε πάντα να αναφερόμαστε μόνο στο φαινόμενο χωρίς να αναζητούμε την αιτία του. Αν δεν ανατρέξουμε στην αιτία του φαινομένου, τότε θα μετράμε ολοένα και περισσότερους νεκρούς κάθε χρόνο. Και μπορεί ο καθένας, κάνοντας το σωστό, να περιορίσει το πρόβλημα, αλλά το πρόβλημα στο σύνολό του δε θα μπορεί ποτέ να λυθεί σε εθνικό επίπεδο. Για παράδειγμα, πολλές φορές βλέπουμε πολύ καλά και ακριβά αυτοκίνητα να έχουν εμπλακεί σε τροχαία ατυχήματα, ακόμα και σε θανατηφόρα. Άρα δεν είναι μόνο αυτό το θέμα. Σίγουρα ένα αυτοκίνητο που είναι στην εντέλεια προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια. Αλλά αυτό δεν αρκεί για μια συνολική επίλυση του προβλήματος και δε θα πρέπει να αποφεύγουμε τις ευθύνες που ανήκουν στην πλευρά της Πολιτείας»...
Σύμφωνα με τον κ. Μιχελάκη, αυτό που χρειάζεται να γίνει είναι ένα εθνικό σχέδιο που να περιλαμβάνει όλα τα κομμάτια του παζλ. «Έχουμε ένα παζλ που έχει 10-20-30-40 κομμάτια. Μέσα σε αυτά είναι η εκπαίδευση, είναι η κατάσταση των δρόμων, είναι η ασφάλιση, είναι, είναι, είναι... Ποιος έχει όμως την ευθύνη όλου αυτού του παζλ και όλου του σχεδίου; Η Πολιτεία. Αν δεν έχει εκπονηθεί λοιπόν ένα τέτοιο σχέδιο, δε λύνουμε το πρόβλημα»...
Ο αντιπρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Εκπαιδευτών Οδήγησης ξεκαθαρίζει στο σημείο αυτό ότι είναι επίσης μέγα λάθος να πιστεύουμε ότι αυτό το σχέδιο θα πρέπει να εκπονηθεί από ένα υπουργείο.
«Πρέπει να εκπονηθεί συνολικά από μια κυβέρνηση. Δεν είναι υπόθεση ενός υπουργού μόνο. Είναι στο σύνολο της κυβέρνησης. Αλλά καμία κυβέρνηση μέχρι σήμερα - φοβάμαι πολύ ότι ούτε η επόμενη θα το έχει - δεν έχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο. Ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που θα λέει ότι "εμείς γνωρίζουμε πως η οδική ασφάλεια στην Ελλάδα είναι τεράστιο πρόβλημα. Θρηνούμε πολλά θύματα και γι' αυτό εκπονούμε ένα σχέδιο που θα πιάσει όλο το φάσμα"»...
Καταλήγοντας, ο Λευτέρης Μιχελάκης λέει στην εφημερίδα μας ότι ένα τέτοιο σχέδιο έχουν εφαρμόσει όλες εκείνες οι χώρες που είχαν μεγάλο πρόβλημα με τα τροχαία περιστατικά, όπως για παράδειγμα η Σουηδία, η Νορβηγία, η Γερμανία, προσφάτως η Βρετανία κ.ά.
http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=1362927&srv=127
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου